关于我们
书单推荐
新书推荐
|
东方智慧丛书 唐诗选译(汉马对照)
唐诗泛指创作于唐代的诗歌。唐代是我国诗歌发展的鼎盛时期:这一时期,诗歌创作的题材不断扩大,艺术成就得到了很大的提高,唐诗也出现了很多优秀的创作者和大量脍炙人口的作品。
《唐诗选译》(汉马对照)精选中华文化重要的文学形式唐诗中代表性的50首,精确释析,精心翻译,汉马对照,并配绘精美插图,为马来语人群阅读唐诗提供一个优质读本,实现中华文化的良好传播。
《东方智慧丛书》精心挑选代表中华文化的《论语》《老子》《弟子规》等几十种典籍或专题,以全译、节译的方式翻译成东盟十国八种官方语言(泰语、越南语、印尼语、马来语、老挝语、缅甸语、柬埔寨语、英语),以纸质和数字图书形态实现中华经典文化在东盟的规模化、零障碍传播。丛书总的出版规模计划100种(册),文图并茂,精装彩印,力求读者喜闻乐见。《唐诗选译》汉马对照本,对《唐诗》原文精确释析,并做马来语对照翻译,是马来语人群学习了解中华文化的必读入门书。
总序
文化交流对人类社会的存在与发展至关重要。季羡林先生曾指出,文化交流是推动人类社会前进的主要动力之一,文化一旦产生,就必然交流,这种交流是任何力量也阻挡不住的。由于文化交流,世界各民族的文化才能互相补充,共同发展,才能形成今天世界上万紫千红的文化繁荣现象。 中国与东盟国家的文化交流亦然,并且具有得天独厚的优势。首先,中国与东盟许多国家地理相接,山水相连,不少民族之间普遍存在着跨居、通婚现象,这为文化交流奠定了良好的地理与人文基础。其次,古代中国与世界其他国家建立起的“海上丝绸之路”为中国与东盟国家的经济、文化交流创造了有利的交通条件。 中国与东盟诸多使用不同语言文字的民族进行思想与文化对话,自然离不开翻译。翻译活动一般又分为口译和笔译两类。有史记载的中国与东盟之间的口译活动可以追溯至西周时期,但严格意义上的笔译活动则出现在明代,至今已逾五百年的历史。 在过去五百年的历史长河中,东盟国家大量地译介了中国的文化作品,其中不少已经融入到本国的文化中去。中国译介东盟国家的作品也不在少数。以文字为载体的相互译介活动,更利于文化的传承与发展,把中国与东盟国家的文化交流推上了更高的层次。 2013年9月,国务院总理李克强在广西南宁举行的第十届中国—东盟博览会开幕式上发表主旨演讲时指出,中国与东盟携手开创了合作的“黄金十年”。他呼吁中国与东盟百尺竿头更进一步,创造新的“钻石十年”。2013年10月,习近平总书记在周边外交工作座谈会上强调要对外介绍好我国的内外方针政策,讲好中国故事,传播好中国声音,把中国梦同周边各国人民过上美好生活的愿望、同地区发展前景对接起来,让命运共同体意识在周边国家落地生根。于是,把中华文化的经典译介至东盟国家,不仅具有重要的历史意义,同时还蕴含着浓厚的时代气息。 所谓交流,自然包括“迎来送往”,《礼记》有言:“往而不来,非礼也;来而不往,亦非礼也。”中国与东盟国家一样,既翻译和引进外国的优秀文化,同时也把本国文化的精髓部分推介出去。作为中国最具人文思想的出版社之一——广西师范大学出版社构想了“东方智慧丛书”,并付诸实践,不仅是中国翻译学界、人文学界的大事,更是中国与东盟进行良好沟通、增进相互了解的必然选择。广东外语外贸大学和广西民族大学作为翻译工作的主要承担方,都是国家外语非通用语种本科人才培养基地,拥有东盟语言文字的翻译优势。三个单位的合作将能够擦出更多的火花,向东盟国家更好地传播中华文化。 联合国教科文组织的官员认为,“文化交流是新的全球化现象”。我们希望顺应这一历史潮流与时代趋势,做一点力所能及的事。 是为序。 刘志强
才学娟,广西师范大学漓江学院古代文学教师。
赵丹,广西民族大学马来语教师。 李贞莹,广西艺术学院设计学院教师。 张葆全,广西师范大学教授,广西儒学学会名誉会长,广西儒学学会孔子学院名誉院长。 汤文辉,广西师范大学出版社副总编辑。 刘志强,广西民族大学东南亚语言文化学院院长,教授。
1.《送杜少府之任蜀川》 王勃……………………………………………2
2.《登幽州台歌》 陈子昂… ………………………………………………8 3.《咏柳》 贺知章… …………………………………………………… 14 4.《望月怀远》 张九龄… ……………………………………………… 18 5.《凉州词》 王之涣… ………………………………………………… 24 6.《春晓》 孟浩然… …………………………………………………… 28 7.《过故人庄》 孟浩然… ……………………………………………… 32 8.《从军行》 王昌龄… ………………………………………………… 38 9.《出塞》 王昌龄… …………………………………………………… 42 10.《芙蓉楼送辛渐》 王昌龄…………………………………………… 46 11.《山居秋暝》 王维… ……………………………………………… 50 12.《使至塞上》 王维… ……………………………………………… 56 13.《相思》 王维… …………………………………………………… 60 14.《送元二使安西》 王维… ………………………………………… 64 15.《静夜思》 李白… ………………………………………………… 68 16.《赠汪伦》 李白… ………………………………………………… 72 17.《黄鹤楼送孟浩然之广陵》 李白… ……………………………… 76 18.《行路难》 李白… ………………………………………………… 80 19.《望庐山瀑布》 李白… …………………………………………… 86 20.《黄鹤楼》 崔颢… ………………………………………………… 90 21.《凉州词》 王翰… ………………………………………………… 96 22.《别董大》 高适… ………………………………………………… 100 23.《逢雪宿芙蓉山主人》 刘长卿……………………………………… 104 24.《春望》 杜甫… …………………………………………………… 108 25.《春夜喜雨》 杜甫… ……………………………………………… 112 26.《旅夜书怀》 杜甫… ……………………………………………… 116 27.《秋兴八首》(玉露凋伤枫树林) 杜甫… ……………………… 122 28.《登高》 杜甫… …………………………………………………… 128 29.《逢入京使》 岑参… ……………………………………………… 134 30.《枫桥夜泊》 张继… ……………………………………………… 138 31.《滁州西涧》 韦应物………………………………………………… 142 32.《夜上受降城闻笛》 李益… ……………………………………… 146 33.《游子吟》 孟郊… ………………………………………………… 150 34.《左迁至蓝关示侄孙湘》 韩愈… ………………………………… 154 35.《西塞山怀古》 刘禹锡……………………………………………… 158 36.《酬乐天扬州初逢席上见赠》 刘禹锡……………………………… 164 37.《竹枝词》 刘禹锡…………………………………………………… 170 38.《赋得古原草送别》 白居易………………………………………… 174 39.《钱塘湖春行》 白居易……………………………………………… 178 40.《悯农》 李绅… …………………………………………………… 184 41.《登柳州城楼寄漳汀封连四州刺史》 柳宗元……………………… 188 42.《江雪》 柳宗元……………………………………………………… 194 43.《离思五首》(曾经沧海难为水) 元稹… ……………………… 198 44.《题李凝幽居》 贾岛… …………………………………………… 202 45.《雁门太守行》 李贺… …………………………………………… 206 46.《南园十三首》(男儿何不带吴钩) 李贺… …………………… 210 47.《江南春》 杜牧… ………………………………………………… 214 48.《过华清宫》 杜牧… ……………………………………………… 218 49.《无题》 李商隐……………………………………………………… 222 50.《夜雨寄北》 李商隐………………………………………………… 228 1. Menghantar Du Shaofu ke Shuchuan menjadi pegawai Wang Bo… ………3 2. Menaiki Pentas Youzhou dan berpuisi Chen Zi’ang…………………………9 3. Puisi untuk membaca pokok willow dengan berirama He Zhizhang… … 15 4. Jauh memandang bulan dan mengenangkan sahabat Zhang Jiuling……… 19 5. Puisi tentang Liangzhou Wang Zhihuan… ……………………………… 25 6. Pagi musim bunga Meng Haoran… ……………………………………… 29 7. Pergi ke kampung untuk mengunjungi sahabat Meng Haoran…………… 33 8. Puisi tentang masuk tentera Wang Changling… ………………………… 39 9. Pergi ke kubu pertahanan di sempadan Wang Changling… ……………… 45 10. Mengucapkan selamat jalan kepada kawan saya Xin Jian di Bangunan Bunga Teratai Wang Changling… ……………………………………… 49 11. Waktu senja musim gugur yang dipandang semasa mendiami di gunung Wang Wei… ……………………………………………………………… 53 12. Menjalankan tugas diplomatik sampai kubu pertahanan di sempadan Wang Wei… ……………………………………………………………… 59 13. Kerinduan Wang Wei…………………………………………………… 65 14. Menghantar Yuan Er menjalankan tugas diplomatik ke An Xi Wang Wei … ……………………………………………………………………… 69 15. Rindu kampung halaman pada malam yang tenang Li Bai…………… 73 16. Dihadiahkan untuk Wang Lun Li Bai… ……………………………… 77 17. Di Bangunan Bangau Kuning mengucapkan selamat jalan kepada Meng Haoran yang akan pergi ke Guang Ling(kini Yang Zhou) Li Bai……… 81 18. Sukar berjalan Li Bai… ……………………………………………… 85 19. Memandang air terjun Gunung Lushan Li Bai………………………… 91 20. Bangunan yang dinamakan Bangau Kuning Cui Hao… ……………… 95 21. Puisi tentang Liangzhou Wang Han… ………………………………… 101 22. Mengucapkan selamat berpisah dengan Dong Da Gao Shi… ………… 105 23. Menemui salji, menumpang di sebuah rumah di Gunung Teratai Liu Zhangqing……………………………………………………………… 109 24. Memandang Kota Chang’an pada musim bunga Du Fu … ………… 113 25. Pada malam musim bunga, hujan yang menggembirakan turun Du Fu … ……………………………………………………………………… 119 26. Menyuarakan perasaan pada malam pengembaraan Du Fu…………… 123 27. Perasaan pada musim gugur Du Fu…………………………………… 129 28. Menaiki tempat tinggi Du Fu… ……………………………………… 135 29. Bertemu dengan duta yang masuk ibu kota Cen Shen… ……………… 141 30. Berlabuh di tepi sungai dekat Jambatan Pokok Mapel Zhang Ji… …… 145 31. Sungai kecil di barat Kota Chuzhou Wei Yingwu… …………………… 149 32. Pada malam, menaiki ke Kota Menerima Penyerahan, terdengar suara seruling Li Yi ………………………………………………………… 153 33. Nyanyian orang yang mengembara Meng Jiao … …………………… 157 34. Pangkat diturunkan ke Chaozhou, bertemu dengan cucu sepupu saya Han Xiang di Kubu Lan’guan, mengarang puisi untuk memberinya Han Yu……………………………………………………………………161 35. Mengenangkan kepurbaan tentang Gunung Xisaishan Liu Yuxi… …… 167 36. Bertemu dengan Bai Juyi kali pertama di Yangzhou, dalam jamuan dia mengarang sebuah puisi kepada saya, saya menghadiahkan puisi ini kembali kepadanya Liu Yuxi … ……………………………………… 173 37. Lagu Rakyat tentang cabang buluh Liu Yuxi… ……………………… 179 38. Membaca sebuah puisi dengan berirama tentang “padang tandus dan rumput yang purba” Bai Juyi … ……………………………………… 183 39. Bersiar-siar di tepi Tasik Barat pada musim bunga Bai Juyi………… 189 40. Bersimpati kepada petani Li Shen… ………………………………… 195 41. Menaiki menara pintu gerbang Kota Liuzhou mengarang puisi ini kepada gabenor-gabenor wilayah Zhangzhou, Tingzhou, Fengzhou dan Lianzhou Liu Zongyuan ……………………………………………………………… 199 42. Tebing sungai yang bersalji Liu Zongyuan……………………………… 205 43. Puisi tentang perpisahan dan kenangan Yuan Zhen… ………………… 209 44. Puisi yang dikarang di tempat kediaman Li Ning Jia Dao… ………… 213 45. Lagu Rakyat tentang peperangan Li He… …………………………… 219 46. Puisi yang dikarang di Taman Selatan Li He… ……………………… 223 Terjemahan Pilihan Puisi Dinasti Tang 17 47. Musim bunga di daerah selatan Sungai Changjiang Du Mu… ……… 227 48. Perasaan semasa melalui Istana Huaqing Du Mu……………………… 231 49. Tanpa judul Li Shangyin………………………………………………… 235 50. Puisi yang ditulis kepada isteri di daerah utara pada malam yang berhujan Li Shangyin…………………………………………………… 241
1. 王勃《送杜少府之任蜀川》
【原文】 城阙辅三秦,风烟望五津。与君离别意,同是宦游人。海内存 知己,天涯若比邻。无为在岐路,儿女共沾巾。 【释文】 辽阔的三秦之地辅卫着长安城的城垣、宫阙,隔着迷蒙的风烟 我遥望着您将去往的蜀川五津。当下要与您告别,心中有无限的意 绪。且按下不说吧,因为我们都是远离故土、宦游他乡之人,此次 之别,也是客中之别,又何必伤感!何况你我友情深厚,彼此相知, 即使远隔天涯海角,又与互为比邻有什么区别?不必要在分手的岔 路口,像那些小儿女一样哭哭啼啼,泪湿衣襟了。 【解析】 这是“初唐四杰”之一王勃在长安供职时写的一首送别诗。一 位姓杜的朋友将要去蜀地做官,王勃写了这首诗为他送行。首联写 景壮阔,微露伤别之感。颔联道别,作安慰之辞。颈联忽境界开阔, 以豁达的心胸和姿态表达了知己之间,即使远隔天涯海角,依然心 灵相通的豪迈,自铸伟词,成为千古名句,令离别的感伤也从婉转 纤弱变得爽朗洒脱起来。尾联紧承上联,以劝慰杜少府作结。这首 诗是送别诗中的名作,在诸多“黯然神伤”的送别诗中独具一格, 令人赞叹。 1. Menghantar Du Shaofu ke Shuchuan menjadi pegawai Wang Bo Tempat Sanqin yang luas menjaga tembok kota dan istana Kota Chang’an, walaupun dipisah oleh kabus dan awan yang samar-samar, saya jauh memandang Wujin shuchuan yang encik akan pergi ke. Sekarang mengucapkan selamat jalan kepada encik, saya banyak berfikir dalam hati. Jangan cakap lagilah, kerana kita semua jauh dari kampung halaman, mengembara ke tempat yang jauh dari rumah untuk mencari jawatan pegawai, perpisahan kali ini merupakan perpisahan di luar kampung halaman, kenapa susah hati! Lagipun encik dan saya mempunyai persahabatan yang kental, saling memahami, walaupun jauh di hujung langit penjuru laut, apa bezanya dengan berjiran sebelah? Jangan menangis seperti kanak-kanak sehingga air mata membasahkan bahagian depan baju Cina di simpang jalan yang kita berpisah. Terjemahan Pilihan Puisi Dinasti Tang 5 【Penghuraian】 Inilah sebuah puisi perpisahan yang ditulis oleh Wang Bo, salah seorang “Empat Tokoh Tang Awal”. Seorang kawannya yang bernama keluarga Du akan pergi ke tempat Shu untuk menjadi pegawai, Wang Bo menulis puisi ini untuk mengucapkan selamat jalan kepadanya. Ayat pertama menulis pemandangan yang megah dan menyampaikan sedikit kesedihan perpisahan. Ayat kedua mengucapkan selamat jalan. Ayat ketiga tiba-tibanya bertaraf luas, dengan hati terbuka menyampaikan kegagahan bahawa walaupun dipisahkan jauh di hujung langit penjuru laut, hati jiwa masih dapat saling berkaitan. Beliau mencipta perkataan agung dan menjadikan puisi ini sebagai ungkapan yang terkenal selama-lamanya, membuat kesedihan perpisahan yang lemah lembut menjadi riang gembira. Ayat terakhir menyambung ayat sebelumnya dengan erat, menghabiskan puisi dengan menenangkan Du Shaofu. Puisi ini merupakan karya terkenal dalam puisi perpisahan, mempunyai gaya yang berlainan dalam banyak puisi perpisahan yang “merasa kecewa”, amat dipuji. 2. 陈子昂《登幽州台歌》 【原文】 前不见古人,后不见来者,念天地之悠悠,独怆然而涕下。 【释文】 像燕昭王那样的古代明君已不可见,后代礼贤下士的未来君王 也不及见,我陈子昂真是生不逢时。站在幽州台上,看天地寥廓, 时空悠悠,一种强烈的孤独感充斥我心,令我不禁悲从中来,泫然 流泪了。 【解析】 陈子昂是一位颇具政治才干和政治见识的诗人,他锐意进取, 敢言直谏。万岁通天元年(696 年),武则天派建安王武攸宜出征契丹, 陈子昂随军担任参谋。但武攸宜不晓军事,对陈子昂的计谋和建议 不仅不予采纳,反将他降职。诗人一腔报国热忱接连受挫,因此登 上蓟北楼(即幽州台)写下了这首千古传诵的名作,追慕了在此地 设黄金台招揽贤士的燕昭王,寄托了渴望得遇能够任用贤才明君的 心情。诗歌以巨大时空、广袤天地为背景,当中安置了怀才不遇的 诗人自己,突出了诗人的孤独、寂寥、渺小和悲切。巨大背景与渺 小人物的剧烈反差,意境中的空阔与寂寥,均给人以强烈的内心震 撼和极强的画面感。尤其诗中表达的人生失意和寂寞苦闷,契合了 古代怀才不遇人士的内心,故而获得了广泛的共鸣。 2. Menaiki Pentas Youzhou dan berpuisi Chen Zi’ang Pemerintah purba yang bijaksana seperti Raja Yanzhao telah tidak dapat ternampak, pemerintah masa hadapan yang merendahkan diri demi bergaulan dengan orang yang berbakat dan berketerampilan juga tidak sempat ternampak, saya Chen Zi’ang benar dilahirkan pada masa yang tidak baik. Berdiri di atas Pentas Youzhou, memandang langit dan bumi yang luas, merasa waktu dan ruang yang berlangsung lama, sejenis perasaan sendirian yang kuat memenuhi hati saya, membuat saya sedih pilu, air mata bertitik. 【Penghuraian】 Chen Zi’ang merupakan seorang pemuisi yang mempunyai kebolehan politik dan pengetahuan politik, dia tegar hati untuk maju dan berani menasihati maharaja dengan menggadai nyawa. Pada tahun pertama Wansui Tongtian(tahun 696), Wu Zetian menyuruh Raja Jian’an Wu Youyi pergi berperang dengan kaum Qidan, Chen Zi’ang turut berserta dalam tentera sebagai penasihat. Namun, Wu Youyi tidak pandai dalam bidang ketenteraan, tidak menerima akal dan cadangan Chen Zi’ang, sebaliknya menurunkan pangkatnya. Semangat berkhidmat kepada negara yang ada dalam pemuisi ini berturut-turut mengalami kegagalan. Oleh itu, beliau menaiki Bangunan Jibei(iaitu Pentas Youzhou) untuk menulis karya yang terkenal dan tersebar sepanjang masa ini, mengenang Raja Yanzhao yang membina Pentas Emas untuk menarik orang yang cekap di sini, menaruh harapan yang menemui pemerintah yang bijaksana dan boleh memilih yang handal serta mengangkat yang berkebolehan. Puisi ini menggunakan waktu dan ruang yang besar serta langit dan bumi yang luas sebagai latar belakang, menempatkan pemuisi sendiri yang mempunyai kepandaian tetapi tidak berkesempatan untuk menyerlahkannya dalamnya, mengutamakan perasaan sendirian, kesunyian, berkecilan dan kesedihan. Perbezaan besar yang dihasilkan antara latar belakang yang besar dengan watak yang kecil, keluasan dan kesunyian konsepsi seni memberi kegemparan hati yang hebat dan perasaan lukisan yang kuat kepada pembaca. Terutamanya, kekecewaan hidup dan perasaan murung yang disampaikan dalam puisi sesuai dengan hati orang yang mempunyai kepandaian tetapi tidak berkesempatan untuk menyerlahkannya, jadi mendapat rasa simpati secara luas.
你还可能感兴趣
我要评论
|